Illumi-nazioni

De Biennale d’Arte van Venetie was gisteren erg druk bezocht. Het zijn hier feestdagen dus alle Italianen zijn op pad. Het viel dan ook niet mee alles te zien dat er tentoongesteld was. Het Japanse, Engelse en Zwitserse paviljoen hebben we niet bezocht, want daar stonden lange rijen. De volgende foto’s geven een impressie van de Biennale 2011.

Op weg naar de Biennale op het S.Marco-plein.

Piazza S. Marco

Het Belgische paviljoen stelde werk van Angel Vergara ten toon. Dit zijn twee achter elkaar gemonteerde beschilderde glasplaten. Een leuk idee en een mooi resultaat. Eigenlijk één van de weinige esthetische werken die er te zien waren.

beschilderde glasplaten van Angel Vergara

In het Italiaanse paviljoen hingen ook drie werken van Tintoretto waaronder het indrukwekkende ‘La creazione degli animali’.

La creazione degli Animali

Het werk van Gedewon uit Ethiopie was ook mooi. Helaas zijn de foto’s wat onscherp door gebrek aan licht.

Werk van Gedewon, Ethiopie

In deze expositie-ruimte was het héél druk. Het publiek mocht met deze plasticine vormen maken en op de muur plakken. Het kunstwerk is van Norma Leane.

Norma Leane's plasticine

Dit waren twee pratende en bewegende gezichten van Nathaniel Mellors.

Pratende gezichten van Nathaniel Mellors

‘Three arrested clouds’ van Gabriel Kuri. Materiaal: rotsen en sokken. (Ook hier te weinig licht).

Rotsen en sokken van Gabriel Kuri

Molshopen door Andreas Eriksson voor Zweden. De bomen maken deel uit van het paviljoen en groeien door het dak heen.

Zweedse molshopen

Het paviljoen van Korea werd verzorgd door Lee Yongbaek onder de titel: ‘The love is gone, but the scar will heal’ met midden in de ruimte deze enorme soort van ‘Pietà’.

Lee Yongbaek met een Pietà

En een bloemzee met zoekplaatje.

Lee Yongbaek met een zoekplaatje

Dit is een beeld uit het Tsjechische paviljoen waarvan ik de beeldhouwer niet meer weet.

Projectie?

Verenigde Staten: Deze omgekeerde pantserwagen deed dienst als fitness-apparaat. Er was even later een demonstratie waarbij er een vrouw op de draaiende rupsbanden rende. Het maakte een verontrustende herrie.

Tank voor fitness

Voor het Arsenale was helaas geen tijd meer. Mooi of lelijk, het blijft altijd één van de hoogtepunten in de wereld van de moderne kunst.

De jongen met de kikker

Moderne kunst is in Venetië niet duidelijk zichtbaar in de stad en op de pleinen. Om er toch wat van te zien is de Biënnale Arte en het Peggy Guggenheim een bezoek waard. De Biënnale Arte wordt pas weer in 2011 gehouden (in 2009 wijdde ik er een bericht aan) en om die leegte te vullen bezocht ik het Guggenheim. In dit museum hangt veel werk uit het begin van de vorige eeuw. In de tuin rond het museum daarentegen staat veel hedendaagse kunst. Dan Graham maakte deze spiegelende driehoek met gaten ( Il solido triangolare con elementi circolari 1989) in de wanden. Daar doorheen is de brullende leeuw (Il leone Urlante II 1954) van Mirko Basaldella te zien.

 

 

Deze vrouw kijkt naar en/of spiegelt zich in ditzelfde kunstwerk.

 

 

Maar buiten deze ommuurde kunst is er sinds kort ook hedendaagse kunst in de openbare ruimten te vinden. Op de Punta della Dogana staat sinds 2009 deze ‘Jongen met de kikker’ (Il ragazzo con la rana). Het beeld is van Charles Ray en is ongeveer 4 meter hoog. Het is vanwege deze afmeting door alle langsvarende boten goed te zien en domineert dit prachtige uitkijkpunt over Venetië, waar het Canal Grande samenkomt met het Canale della Giudecca. Veel Venetianen hadden moeite met de plaatsing van dit opvallende beeld op hun historische territorium.

 

 

Een ander werk dat veel stof deed opwaaien was de ‘Brug van Calatrava’ (Il ponte del Calatrava of Il ponte della Costituzione), een Catalaans architect. Deze vierde brug van Venetië, die gemaakt is van staal en glas, vormt een handige verbinding tussen Piazzale Roma (waar met wat geluk de auto geparkeerd kan worden) en het treinstation. Veel Venetianen zagen deze brug als geheel overbodig en een tegemoetkoming aan de toeristen. Bovendien is het opnieuw een modern werk dat de historische waarde van Venetië zou schaden.

 

 

In het onderstaande filmpje zie je goed hoeveel er met glas gewerkt is, waardoor het panorama op de stad goed zichtbaar blijft.

 

 

Hoewel het heerlijk is om te weten dat ook Venetië meegaat met de tijd, blijven de gewone alledaagse pleinen en straatjes toch het mooist.

 

 

De foto van de brug komt van internet.

Op deze en deze sites is er nog meer te lezen over ‘De jongen met de kikker’ (in het Italiaans).