Nikon S560 vs D70 (epiloog)

Na vele pogingen (zie voorgaande blogs) om met de Nikon coolpix S560, met hoge iso-waarde en flits, de vleugelslag van bijen stil te leggen, zijn hier ter vergelijking twee foto’s te zien van Janneke Roelofs, een ver familielid waar ik veel contact mee heb. Zij is bijna afgestudeerd als beroepsfotografe. De twee foto’s hieronder zijn gemaakt met een spiegelreflex Nikon D70, macro-objectief 105 mm en flits.

© 2009 Janneke Roelofs

© 2009 Janneke Roelofs

De kwaliteit van deze foto’s is natuurlijk veel beter dan die van het compactcameraatje coolpix van Nikon. Waarvan ik ter afsluiting nog twee foto’s laat zien: met iso-waarde 2000, autofocus op het dichtstbijzijnde object en met flits. De vleugels staan stil, maar de foto heeft wel heel veel ruis.

 
De laatste foto is van een tropische hibiscus (met de coolpix en zonder macro want het is een enorme bloem).

Het is duidelijk dat je met een betere en duurdere Nikon veel mooiere foto’s kunt maken, al moet je dan vaak heel veel apparatuur meenemen. Het beste is misschien om er twee te hebben, dus ga ik maar sparen voor een betere Nikon.

Nikon (2)

Met mijn nieuwe Nikon compact coolpix S560 met wel 10 megapixels, 5x zoom en 3200 iso (op de lens staat 6.3-31.5 mm en 1:3.5 -5.6) heb ik vandaag geprobeerd te zien hoe scherp de foto’s kunnen worden. Dat valt nogal tegen.

Eerst een vlindermotje (naam?), in de eerste foto met macrofunctie, wat kleur toegevoegd, een klein beetje helderder en contrastrijker gemaakt met adobe photoshop.
In de tweede foto macrofunctie en overbelicht. Dat laatste kun je instellen voor wanneer je een donker onderwerp wilt fotograferen tegen een lichte achtergrond. De camera ‘slaat dicht’ bij een lichte achtergrond en het donkere onderwerp zou zwart worden. Ook wat opgekrikt met Adobe PS.

Hierna twee foto’s van vliegende hommels met iso 800. Ik hoopte de vleugelslag stil te kunnen leggen, helaas dat ging dus helemaal niet, hoewel dat in het eerste geval misschien in de buurt komt. De tweede foto heb ikzelf waarschijnlijk teveel bewogen om toch maar vooral die bij al vliegende vast te leggen; ze vliegen nu eenmaal niet zomaar je beeld binnen. Met 1600 iso wordt alles wit. Kortom, het is een beetje behelpen.

Langzamerhand wordt het duidelijk waar al de verschillende functie voor dienen. Nu ga ik weer verder met uitproberen…

Nikon

Mijn nieuwe compact camera Nikon heeft wel 3.648×2.736 pixels. Daarmee kan ik heel kleine stukjes van de oorspronkelijke foto uitsnijden voor een close-up:

 
Het is ook mogelijk om korte filmpjes te maken van ontluikende bloemen bijvoorbeeld. Hier volgt het sluiten van de bloemen van een vetplant (geen idee hoe die heet) rond een uur of zes s’avonds, met een fotogram elke 30 seconden. Ik had scherp gesteld aan het begin maar dat heeft de camera blijkbaar veregeten, en…plotseling was de batterij leeg. Het resultaat:

Wat ik wel ongelooflijk vind en waarschijnlijk nooit zal benutten is, dat de camera een ‘glimlach’-functie heeft. Eerst herkent hij een gezicht en omrandt dat met een geel vierkant. Zodra het gezicht glimlacht schiet hij automatisch een foto.