Fare Mondi

 

Dit jaar is opnieuw de Biennale van Venetië gehouden (open tot 22 November). Een groots opgezette binnen- en buitententoonstelling van hedendaagse kunst van over de hele wereld. Er is zoveel te zien dat eigenlijk een dag niet genoeg is. Na een auto-, trein-, boot- en voettocht hebben we de Giardini, waar de Biennale plaatsvindt, bereikt.

Veel landen hebben hun eigen paviljoen waar een door dat land gekozen kunstenaar zijn werk exposeert. Het Nederlandse paviljoen werd met verschillende video’s verzorgd door Fiona Tan. Zij liet daar prachtige, langzaam bewegende, zwartwit portretten zien. Daar heb ik helaas geen foto’s van; de beweging die zo fascineerde zou daarin niet te zien zijn.

Hier volgt een impressie met enkele foto’s van de verschillende werken. Wil je er nog meer zien ga dan naar mijn Picasa-album.

(Bekijk ook het werk van Alexei Hallima, die een stadion vol voetbalfans schilderde op de 4 wanden van een enorme ruimte. Met het geluid van juichende mensen waan je je een speler op het voetbalveld.)

Hieronder een installatie van Tomas Saraceno: Galaxies Forming along filaments like droplets along the strands of spider web. Het web zou gebaseerd zijn op de structuur van het web van de zwarte weduwe.

 

Hieronder Miwa Yanagi met Windswept Women.

Huang Yong Ping met Buddha’s Hands

Alberto Baraya met Vetro di Murano.

Tot slot een enorm cruiseschip voor piazza S.Marco.

Ook Klaas A. Mulder bezocht de Biennale en liet veel foto’s zien op zijn blog.