Op zoek naar de klepel

bij dezen en genen

De afbraak van plastic

Er is de laatste tijd veel nieuws over plastic en de vervuiling dat dit product veroorzaakt in het bijzonder in de oceaan. Er wordt langs stranden opgeruimd en gewerkt aan methodes zoals die van The Ocean Cleanup om het plastic in de oceanen op te ruimen. (Zie ook het bericht van Gert Korthof). Op de recent gehouden internationale conferentie “Our Ocean 2014” georganiseerd door John Kerry werd er ruim aandacht aan geschonken. Veel van het ‘macroscopische’ plastic verstrikt immers de zeedieren of wordt door ze verward met voedsel. Dit bekopen ze vervolgens met een vreselijke dood.

Het ‘macroscopische’ plastic heeft ook de tendens onder invloed van mechanische erosie en UV-licht te vervallen in ‘microscopisch’ plastic of microplastics. Deze microscopische deeltjes worden vervolgens door zooplankton opgenomen. Het zooplankton staat aan de basis van de voedselketen waardoor dit plastic in vissen en vogels terecht komt. Zo komt het uiteindelijk terecht in ons bord.

Een nieuwe studie laat zien dat er verschillende micro-organismen in de oceaan leven die zich associëren met dit plastic. Ze gaan er aan vast zitten, verzwaren dit drijvende plastic waardoor het naar de bodem zakt. Dit zou kunnen verklaren waarom er tot nu toe minder plastic in de oceanen gevonden is dan men zou verwachten. De studie laat zien dat sommige van deze organismen het microplastic lijken aan te vreten. Het gaat daarbij om diatomeeën. In een eerdere studie uit 2011 in Science bleek al dat ook bacteriën plastic lijken te degraderen. Daarin concludeerde men dat er sprake lijkt te zijn van een zogenaamde ‘plastisphere’ ofwel een kleine communiteit van bacteriën en eencellige algen. De mogelijke afbraak van plastic zou een tweede reden kunnen zijn waarom men minder plastic terugvindt dan verwacht.

Diatomeeën (groen) en potentiële plastic-etende bacterien (paars) op een stukje plastic afval.

Diatomeeën (groen) en potentiële plastic-etende bacterien (paars) op een stukje plastic afval. Credits: Julia Reisser en Jeremy Shaw

Recent (2014) verscheen er een review over plastic afbrekende bacteriën. Er wordt in gesteld dat deze bacteriën inderdaad in staat zijn om polyethyleen (het meest voorkomende plastic) af te breken. Het lijkt erop dat deze lange koolstofketens onder invloed van erosie en UV-licht gereduceerd worden waardoor ze van 10 tot 50 koolstofatomen bevatten. In deze toestand kunnen ze door de bacteriën aangetast worden. Welke enzymen daar precies voor verantwoordelijk zijn is nog niet duidelijk. Maar het lijkt wel degelijk te gaan om een heus metabolisme waarbij de koolstof uit het polyethyleen in de Krebscyclus terecht zou komen. Experimenten met radioactief gemarkeerd polyethyleen zouden dit moeten uitwijzen. Het is te hopen dat dit snel uitgezocht wordt.

Uit: Livescience (Julia Reisser)
NatureNews over het artikel in Science
International Biodeterioration & Biodegradation: Review (2014)

 

9 Reacties op “De afbraak van plastic

  1. Maureen juni 20, 2014 om 20:52

    Je kunt het ook zo gek niet bedenken of er is wel een bacterie die het op zijn menu heeft staan 🙂

  2. Marleen juni 20, 2014 om 21:25

    Ik ben er nog niet achter wat deze bacteriën ‘normaal’ aten voordat er plastic in het milieu terecht kwam.

  3. gert korthof juni 21, 2014 om 09:36

    Marleen, dank voor de informatie en de links!
    Deze bacteriën zijn Interessant uit biologisch, biochemisch en evolutionair oogpunt. Evolutionair: de efficiente waarmee ze plastics als voedsel of energiebron kunnen benutten zal laag zijn, omdat het proces van mutatie en selectie tijd kost, en plastics evolutionair gezien zeer recent in het milieu voorkomen in voldoende concentratie om van betekenis te zijn. Maar de efficiente kan groter worden in de loop van de tijd. En het moet een beter alternatief vormen dan de bronnen die ze tot nu toe gebruikten.
    Het kan zijn dat een aantal bacterie soorten dat plastic gewoon gebruikt als substraat om aan te hechten zonder het op te eten…
    Wat denk jij over de gevolgen/effecten voor het project Ocean Cleanup?

    • Marleen juni 21, 2014 om 11:03

      Gert, het lijkt inderdaad een erg langzaam proces te zijn, ook al kan ik niet achterhalen wat ‘time’ is in tabel 7 van de review (uren, dagen?). Het zou gaan om gemiddeld zo’n 2% weight loss van het plastic in 365 (dagen?). Dat is erg weinig.
      Het zou inderdaad kunnen dat het een substraat voor ze vormt om aan te hechten. Om dit zeker te weten zal men radioactief polyethyleen moeten gebruiken om te zien of en met welke snelheid de bacteriën het plastic afbreken en de koolstof assimileren.

      Zoals de auteur Julia Reisser in LiveScience al stelt is het nog niet duidelijk in hoeverre deze algen en bacteriën het ‘probleem’ verergeren of juist verhelpen. Het materiaal zakt dan wel naar de bodem maar kan net zo goed in de voedselketen terecht komen wanneer bodemvissen en andere dieren dit opeten.
      The Ocean Cleanup kan het huidige microplastic dat zich in de oceaan bevindt waarschijnlijk niet zuiveren. Maar door het grovere plastic op te halen kan ze wel voorkomen dat er nieuwe microplastics ontstaan. Kortom The Ocean Cleanup is een essentiële methode/werkwijze voor het schoonmaken van de oceaan. Ook het plastic dat al op de stranden en als zwerfvuil langs de wegen ligt moet natuurlijk opgeruimd worden om terugspoelen en afbraak tot microplastics te voorkomen.

  4. Pingback:Pollutie | Tsjok's blog

  5. Annet Lemaire juni 25, 2014 om 16:39

    Dit had ik niet voor mogelijk gehouden…..Flexibiliteit van de natuur lijkt dan een wonder zoals de natuur zelf is….

    • Marleen juni 25, 2014 om 18:32

      Annette, wonderlijk inderdaad. Maar er is nog geen sluitend bewijs dat de bacteriën en algen inderdaad het plastic eten. Daarvoor dient men radioactief plastic te ‘voeren’ om te zien of dit vervolgens deel uitmaakt van hun metabolisme. Bovendien, ook al zouden ze hier toe in staat zijn, het is een erg langzaam proces.

  6. Pingback:Verdwenen plastic | Op zoek naar de klepel

  7. frans pauwels juni 14, 2018 om 19:03

    dag allemaal, eigenlijk een vraag die niet direct past bij deze blog, maar i wet niet waar i er mee heen moet
    ik woon momenteel op het altiplano van bolivia (oruro), de verdampig van water van de drinkplaatsen is enorm ( bepaalde periode 5 tot 7 mm per dag). Dus we zijn op zoe naar middelen om deze verdamping tegen te gaan. De geldelijke middelen zijn ook niet overvloedig, dus liefst zo goedoop mogelijk. Een van de middelen die we aan het uitproberen zijn dit jaar is het wateroppervlak afdekken met halve plastiek flessen ( vorig jaar met ganse flessen) Mijn vraag is nu wat is de invloed van plastiek vervuiling (microdeeltjes ) op het water dat we willen beschermen tegen verdamping??? Meer info betreffende de test dat we aan het doen zijn zie groep DIMRESA op facebook

Praat mee en laat hier uw reactie achter

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Footnotes to Plato

because all (Western) philosophy consists of a series of footnotes to Plato

Zwervende gedachten

Een filosoof over argumentatie, biologie, handelingstheorie en wat hem verder invalt

mjusicamanti.wordpress.com/

per amanti della vera musica

SangueVivo

Ancora solo un battito in più - blog personale di Paolo Minucci

Scientia Salon

An archived blog about science & philosophy, by Massimo Pigliucci

Infinite forme bellissime e meravigliose

si sono evolute e continuano a evolversi

Meneer Opinie

Altijd een mening, maar niet altijd gehinderd door kennis van zaken

The Cambrian Mammal

An evo-devo geek's scientific meanderings

Why Evolution Is True

Why Evolution is True is a blog written by Jerry Coyne, centered on evolution and biology but also dealing with diverse topics like politics, culture, and cats.

Evolution blog

bij dezen en genen

The Finch and Pea

A Public House for Science

voelsprieten

* wonder van het alledaagse *

kuifjesimon

Just another WordPress.com site

The Amazing Comics Men

Comics by Dutch cartoonists Jan the Stripman & Wim the Mysterious Helpman

Barbara Jansma

Prenten, spotprenten en schilderijen

Glaswerk

Ongepoetst en uit de hand

%d bloggers liken dit: