Citaat
Elk levend organisme is tegelijkertijd een fossiel. Het draagt tot in de microscopische structuur van zijn proteïnen, de sporen, zoniet de stigma’s van zijn voorouders.
Jacques Monod: Toeval en onvermijdelijkheid
The poetry of Science
Twee uitblinkende wetenschappers van vandaag, Richard Dawkins (evolutiebioloog) en Neil deGrasse Tyson (astrofysicus), praten over de schoonheid van de wetenschap. Dit gesprek werd opgenomen aan de Howard University van Washington DC, 28 september 2010. Deze conversatie is zo ontspannen dat ze zo plaats gehad zou kunnen hebben voor een haardvuur, ook zonder publiek. Over waarom de wetenschap niet alleen een optie is, maar de enige werkelijkheid is die we bezitten. Het filmpje duurt ongeveer een uur, daarna zijn er vragen van het publiek.
Klik hier om het op Youtube te zien
My Tweets
- Eindelijk, na lange periode (dat ik Twitter niet meer verdroeg en er niet meer kwam) flink tegengeluid tegen Minnes… twitter.com/i/web/status/1… 5 days ago
- RT @FeringaLab: Proudly unwrapping the first copies of Alledaagse Moleculen - a book about the beauty of the molecular world https://t.co/W… 4 months ago
- RT @Rainmaker1973: Sunflowers are used to assist in clean up after a nuclear disaster. They are hyperaccumulators, capable of absorbing tox… 5 months ago
- RT @irislarisa: Poetins Rusland 2022 10 months ago
- RT @dsszzi: Update on Chornobyl Nuclear Power Plant: 750 kV ChNPP - Kyiv high-voltage line is currently disconnected due to the damage cau… 11 months ago
- RT @davelevitan: What if, instead of gas prices going up for everybody, oil companies simply made less money 11 months ago
- RT @goossen71: Al jaren een doorn in mijn oog. Het vele gebruik van stroom (dus ook gas) bij nacht. Al die verlichte kantoorgebouwen en s… 11 months ago
Meest recente berichten
Archief
Laatste reacties
Populaire berichten & pagina’s
Categorieën
Tags
aarde antivries atp bacterie bacterien bijen bijensterfte biodiversiteit biofysica biologie black smokers bloemen carl zimmer co2 cognitie convergentie cyanobacteriën darwin DNA ecosysteem eiwit eiwitten embryo ENCODE epigenetica erfelijkheid eukaryoten evolutie evolutietheorie foto fotografie genduplicatie genoom geslachtscellen hemoglobine hydrothermale bronnen italie jumping genes junk-dna klimaat klimaatverandering koraal koraalriffen koralen kunst kwantumbiologie LUCA methylatie mutatie muziek natuurlijke selectie nick lane nucleotiden oorsprong van leven padua planten plastic pluripotente stamcellen prokaryoten protoeukaryoten RNA rna-wereld selectie symbiose transcriptie translatie transposons vakantie venetie virus vkblog wetenschap zandraket zon zuurstofBlogs I follow
Sites die ik volg
- Klimaatverandering
- Footnotes to Plato
- Zwervende gedachten
- mjusicamanti.wordpress.com/
- aandacht voor de musicus
- SangueVivo
- Microplastics
- Teaching Biology
- Scientia Salon
- Infinite forme bellissime e meravigliose
- Meneer Opinie
- The Cambrian Mammal
- Why Evolution Is True
- Evolution blog
- The Finch and Pea
- voelsprieten
- kuifjesimon
- The Amazing Comics Men
- Barbara Jansma
- Glaswerk
Blogroll
- 100_woorden
- Aad Verbaast
- Antoinette Duijsters
- Barbara Jansma
- blutch
- Discuss
- Gerdien de Jong
- Gert Korthof
- Get Inspired
- Get Polling
- Get Support
- Glaswerk
- kuifjesimon
- Learn WordPress.com
- Leonardo's blog: not a single footnote to plato
- Marnix Medema
- Meneer Opinie
- Ramirezi
- Rokus2000 (rondetijd)
- Sterrenstof
- Terrence
- Tsjok evodisku
- Tsjok45
- WordPress Planet
- WordPress.com News
Epigenetica is een grote bron van variabiliteit. TE (VIGEs worden er ook toe gerekend). Het is de basis van de variabiliteit die Darwinisten waarnemen. Ze namen aan dat deze variabileit gelegen was in het DNA, niet op het DNA, en evolutie van microbe naar mens zou verklaren. Dat is dus nu een non-sequitur gebaseerd op ignoratie betreffende de biologie. Deze variabilieit is namelijk reversibel en wordt niet vastgelegd in het DNA.
Peter, het is duidelijk dat je van het bericht niets begrepen hebt. Het gaat niet over TE’s. De door epigenetica veroorzaakte veranderingen zijn wel reversibel, dat klopt. Maar het is niet duidelijk wat je daarmee wilt zeggen.
TEs maken wel degelijk deel uit van de epigenetica:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19845643
PB
Marleen, heb je blog gezien.
Zit midden in het schrijven van een blogpost.
Kan daarom even niet inhoudelijk reageren.
Hoeft ook niet. Reageren is niet verplicht, begrijp ik.
Hoe ontstaan overigens dit soort epigenetische DNA codes, Korthof? Hoe denken Darwinsten daarover? Door selectie neem ik aan, nietwaar?
Vele van deze epigenetische codes betreft overigens ook redundante genen. Met selectie begin je dus niet veel.
Peter, DNA wordt gemethyleerd door methylasen en gedemethyleerd door demethylasen. Hoe deze enzymen geactiveerd worden en selectief een gen methyleren is nog lang niet duidelijk.
Je laaste zin is voor niemand duidelijk.
Er is veel meer epigenetische Modifikatie en regulatie dan methylgroepen aan en afkoppelen, Marleen.
Methylaties van DNA worden al 20 jaar bestudeerd…wat echt interessant is zijn de TEs en hoe ze hele stukken DNA controleren.
TEs zijn redundant…weet je nog?
Peter, nogmaals de rol van TE’s komt hier niet ter sprake. Je link is zeker interessant, maar deze blog behandelt methylatie in de hersenen en hoe deze doorgegeven wordt aan de volgende generatie. Dat blijkt dus niet via de geslachtscellen te gaan. En dat is een belangrijke conclusie.
Schrijf een blog over de TE’s.
Pingback:EPIGENETICA | Tsjok's blog
@ Marleen
Je zegt: “ Nestler toonde aan dat mannetjesmuizen die blootstonden aan stress als gevolg van gevechten en ‘pesten’ babymuizen verwekten die daarna ook stressgevoelig waren. De vaders kwamen nooit in contact met de kleine muizen. Vooralsnog is voor dit resultaat geen verklaring. Tot nu toe is namelijk aangetoond dat de methylatie in de geslachtscellen uitgewist wordt, ook al zou dit wissen niet perfect zijn en zou een gen eraan kunnen ontsnappen.”
Dit klinkt erg tegenstrijdig. Komt met het onderzoek van Nestler de constatering “ Tot nu toe is namelijk aangetoond dat de methylatie in de geslachtcellen uitgewist wordt, ….. “ niet behoorlijk op losse schroeven te staan?
Nand, zoals ik al zei is er geen verklaring voor. Wat precies de factoren zijn die deel uitmaken van epigenetische markering is nog niet volledig in kaart gebracht en gedefinieerd. In theorie zou je, behalve methylatie van DNA en histonen, ook alle RNA’s, eiwitten en hormonen die in het cytoplasma en de nucleus van de eicel zitten mee kunnen rekenen. Tot nu toe is aangetoond dat uitsluitend methylatie uitgewist wordt. Dat zou slechts een van de meerdere factoren in het spel zijn.
Pingback:Epigenetica wordt sexy | Op zoek naar de klepel